Παροχή σε είδος συνιστούν πλέον (μετά τη θέση σε ισχύ του νέου ΚΦΕ (ν.4172/2013) οι συναλλαγές μεταξύ της επιχείρησης και του επιχειρηματία, του εταίρου, των μελών του διοικητικού συμβουλίου, των διευθυντών ή των εργαζομένων.

Στην περίπτωση που δεν υφίστανται μεταξύ της επιχείρησης και του λήπτη έγγραφη σύμβαση δανείου, η οποία να φέρει βέβαιη ημερομηνία, το ποσό της συναλλαγής φορολογείται για τον λήπτη ως εισόδημα από μισθωτή εργασία.

Αντίθετα, στην περίπτωση που έχει συναφθεί δάνειο μεταξύ φυσικού προσώπου και της εταιρείας, τότε υπολογίζονται τόκοι και μόνο η τυχόν διαφορά από το μέσο επιτόκιο αγοράς αντιμετωπίζεται ως παροχή σε είδος, και φορολογείται ως εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες , ενώ οι διατάξεις περί χαρτόσημου έχουν παράλληλη εφαρμογή.

 Να σημειωθεί ότι η προκαταβολή μισθού άνω των τριών μηνών θεωρείται δάνειο.

Συνοπτικά θα λέγαμε ότι και στις δύο περιπτώσεις θα φορολογηθεί ο λαμβάνων την παροχή για εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες , είτε για το σύνολο του δανείου είτε για τους τόκου και κατ’ετος θα καταβάλλεται χαρτόσημο 2,4% ή 1,2% αναλόγως , στο ανεξόφλητο υπόλοιπο της οφειλής.

Καταργήθηκε έτσι στην πράξη η δυνατότητα άτυπου δανεισμού μεταξύ εταιρείας και μετοχών, εργαζομένων κ.λπ., καθώς η φορολογική αντιμετώπιση των λεγόμενων «δοσοληπτικών λογαριασμών» άλλαξε ολοκληρωτικά με τις νέες διατάξεις. Υπό το προγενέστερο καθεστώς (ν.2238/1994), καμία φορολογική υποχρέωση δεν βάρυνε τους λήπτες των ποσών αυτών (ΠΟΛ. 1162/2011) στο πλαίσιο άτυπου δανεισμού. Οι συγκεκριμένες συναλλαγές ελέγχονταν μόνο για το ενδεχόμενο υποκρυπτόμενων δανείων και, σε περίπτωση που αποδεικνυόταν ότι πρόκειται για δανεισμό εταιρειών, διαχειριστών, μετόχων, μελών Δ.Σ. από την επιχείρηση ή το αντίστροφο, τότε αναζητούνταν τα αναλογούντα τέλη χαρτοσήμου.

 Το νέο καθεστώς φορολόγησης των «δοσοληπτικών λογαριασμών» ως παροχή σε είδος καταλαμβάνει τα ποσά που έχουν καταβληθεί ή πιστωθεί στα φυσικά πρόσωπα μετά την έναρξη ισχύος του νέου ΚΦΕ (1-1-2014).

   Πηγή : Εφημ.ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 27/10/2019